October 14, 2012

maNga 10 Ekim 2012 Avcilar Konseri Izlenimlerim

 Konser Oncesi

10 Ekim'de ilk defa bir maNga gece konserine gittim. Uskudar'dan dusununce benim icin dunyanin obur ucu gibi bir lokasyon olan Avcilar'daki Ist.Universitesi kampusundeydi konser ve ben gittim, evet! Ferman hakli fanlara "deli" lakabini takmakta. :) Ben uzun zamandir boyle bir delilik yapmamistim. :)

Kadikoy Sogutlucesme'den metrobusle gittik Avcilar'a. Umdugumdan kolay oldugunu itiraf ediyorum. Ilk defa metrobuse bindim ve iyi ki varmis dedim laf aramizda. Trafik kesmekesiyle hic bir ilgimiz olmadan Avcilar'a vardik.


Sadece 1 saatte ordaydik saat 17:30'da. Buraya en son 1990'da gelmistim diplomami almaya. I.U. Isletme Fakultesi'nden mezun oldum ben, ama Avcilar'da okumadim hic. Ben Rumeli Hisarustu'ndeki, simdi Bogazici Universitesi'ne ait olan ve Kuzey Kampusu olarak adlandirilan binadan mezunum. O yuzden sanslilardanim, Avcilar'a gidip gelmem hic gerekmedi. :)
Ama gordugum kadariyla aradan gecen bunca yila ragmen, kampuste hic bir degisiklik, hic bir goze gorunen gelisme yok. Bu beni buyuk hayal kirikligina ugratti. Gordugum en ruhsuz kampuslerden biri burasi. Yesillik yok, hala cevre insaat halinde. I.U.'ye hic yakismiyor. Neyse, ben konser icin burdayim. Universite su anda beni cok da ilgilendirmiyor. :)

BiDoluFest kapsamindaydi maNga konseri. O yuzden festival adi altinda bazi etkinlikler gorunuyor. Ufak standlarda genellikle yiyecek yerleri, kebapcilar, misircilar, aksesuarcilar, vs...siralanmislar. Ufak kafecikler olusturulmus, gencler sohbet ediyor, gulusuyor, egleniyor...

Oncelikle su konser alanini bir mimleyelim dedik. Saat 17:45. Lunapark bile yapmislar festival icin. :) Belki de hep var, bilmiyorum. Konser alanini bulduk. Giriste bir grup ergen kiz siraya girmisler, beklemeye baslamislar bile. 20:00'de acilacakmis kapilar. O saate kadar burda durmayalim, eski okulum Isletme Fakultesi'ne bir bakalim dedik. Aa, o da ne! Okulda Soslu Makarna Gunu varmis! Bahcede bir ufak sahne kurulu ve hafif muzik orkestra duzeni var sahnede. 19:30'da konser varmis. Ne guzel, burda vakit gecirebiliriz maNga'ya kadar dedik.


Ferman yine hakli! Cunku biz festival, senlik duzenlemeyi bilmiyoruz. Ayni gun birbirine bu kadar yakin saatlerde iki konser olur mu? Bu kadar mi birbirinden habersiz ayni mekani kullanan organizatorler? Turkiye'de konserlerin olmazsa olmazi gecikmeleri de hesaba katinca iki konserin ustuste binecegi asikar. Neyse, ortamin tadini cikaralim dedik, beklemeye basladik. Eski mezun olarak orda olmak da guzeldi ama yillarin hizla gecisi bayagi bir dokundu bana.

Bir organizasyon aksakligi daha! Saat 19:30'a geliyor ama muzisyenler sahnede yer alacaklarina, okul binasina dogru gidiyorlar grup halinde. Allah Allah! ...Megerse muzisyenlere icerde yemek veriyorlarmis konser oncesi! Burasi Turkiye, olur boyle seyler! :)

Bu arada arasira Twitter'a bakiyorum, onemli bir haber var mi diye. Aa, o da ne?! MaNga'dan Ozgur tweet atmis, "trafik.." yazmis sadece. Demek ki trafikte kalmislar, gecikeceklerinin gostergesi! Aa, sonra Cem'den bir tweet: "Avcilar'a gitmek Ankara'ya gitmekten zormus" diyor. 5 saattir yoldalarmis, kampuse ulasmaya calisiyorlarmis. Sonra resmi maNga Twitter hesabindan bir tweet: "Trafikteyiz, cok bunaldik ama az kaldi..." Hadi bakalim...

Saat 20:00'ye yaklasiyor, hafif muzik konseri baslamak uzere. E bari bu kadar bekledik, biraz bakalim da, oyle maNga'ya gidelim dedik. Onlar nasilsa trafikteler, gecikecekler. :) Asla tam 21:00'de baslayamazlar bu durumda.



Konser klasik bati muzigi tarzinda bir parcayla baslangic yapti; taniyorum ama su anda aklima gelmiyor adi. Sonra 4 solist geldi ve Abba'dan 2 parca, sonra Grease soundtrack'inden 2 parcadan sonra 20:20 gibi artik maNga'ya gitmemiz gerektiginden ciktik ordan. Grup gecikecek, ama alan dolmustur coktan. Cok arkalara kalmayalim dedik. Ama aklimin Isletme'de kaldigini da itiraf edecegim izninizle. :)

Alan bayagi buyukmus. Hali saha gibi bir yer. Kampusun etkinlik alani herhalde. Bir onceki aksamki Duman konserinde burda 55.000 kisi varmis diye duymustum. Wow! Erken gelen gencler yerlere yayilmis bekliyorlar. Biz trafikte olduklarini yani konserin gec baslayacagini biliyoruz, ama bunu bilmeden beklemenin rahatligi da bir baska oluyordur herhalde diye dusunuyorum! :)







Sahne onu dolmus elbette. Insanlari yara yara onlere dogru geliyoruz. Universiteliler bayagi uzun boylular. Bu kadar cok erkek fan gorecegimi ummuyordum. Kizlarin sayisi dusuk geldi bana. Neyse, ben rahat goruntu alabilecegim bir aralik bulup yerlesmeye calisiyorum. Video cekecegim cunku. Artik oldugu kadar. :)

Saat 21:05 oldu. MaNga yok! Normal! Ama nedenini bilmeyen gencler isliklamaya, alkislamaya ve soylenmeye basliyorlar. Sahnede duzen hazirliklari ve arka muzik devam ediyor. Ben bagira bagira "hala trafikteler!" demek istiyorum ama bana ne diye dusunuyorum bir yandan da.

21:15. Hala yoklar! Trafigin neresindeler acaba diye meraklanmaya basliyorum. :)

21:20! Ondeki kizli erkekli gruptan bir ciglik yukseliyor! Sahnede bir hareketlenme var. Tamam, yetisip sahneye cikti iste maNga! Neyse, cok gecikmediler yine de!

(12/10 Ek: Bugun maNga'nin Kral TV'ye verdigi bir roportaj izledim. Konser oncesi cekilmis. Demek ki gecikmelerinin nedeni trafik + roportajmis! Roportajda Turkce +Ingilizce album hazirliklarinda olduklarini ve sonra bir turneye cikacaklarini soyluyorlar. Sonra Ing album gelecekmis. Bir guncelleme aliyoruz son calismalari hakkinda bu sayede. Konserdeki gecikmeye sevineyim mi, uzuleyim mi bilemedim simdi. :)

Havada ic urperten bir serinlik var. Grup uyeleri kalin gelmisler. Ama Ferman biraz abartmis gorunuyor. Palto, icinde bir esorfman ustu ve neredeyse gozlerine kadar inen bir garip sapka var basinda. :) Konserin ilerleyen dakikalarinda bu sapka konserin maskotu gibi olacak ve bir hosluk yaratacak! :) Artik Avcilar konseri bu sapkayla hatirlanacak! :)

Konser

Konser, her zamanki gibi 2012 albumleri "e-akustik'ten "Hosgeldin" ve arkasindan albumun gaz parcasi "Rezalet Cikarasim Var" ile basliyor...Ben acaba Gencebay cover'lari "Ya Evde Yoksan"i soylerler mi acaba diye heyecanliyim!

2004'teki ilk album ve 2009'daki 2.albumleri Sehr-i Huzun'den hizli hit parcalarla devam ediyorlar. Ferman her zamanki gibi enerjik. Tavsan gibi ordan oraya sicriyor. Seyircileri nasil costuracagini cok iyi biliyor. Zaman zaman "ziiiplaaaa!"diye bagiriyor bizlere ve universiteli gencler basliyorlar cidden ziplamaya, eller havada ve rock forever isareti. Bir yandan da Ferman'in vokaline sonuna kadar ezberlenmis sozlerle eslik ediyorlar. Yagmur ciddiyetle gitarini ve klavyesini konusturuyor. Ozgur, Efe ve Cem de oyleler yine.

Havaya kalkan ellerin kimilerinde cep telefonlari, fotograf makineleri, resim ve video cekiyorlar. 21.yy konserlerinde bunu seviyorum. Artik resim ve video cekme yasaklari kalkmis gibi. Konser oncesi "cekim yapmak yasaktir" duyurulari yok. Bizler 90'li yillarda gizlice cekerdik, sadece kendi zevkimiz icin, ama artik You Tube devri ve herkes video ve resimlerini baskalariyla paylasmak istiyor! Eskiden romantik parcalarda cakmaklar veya ozel dagitilan isikli susler havalara kalkardi; ama artik onlarin yerini cep telefonlari ve digital fotograf makinelerinin parlak ekranlari aldi! :)

Ben de bir kac resim cekeyim diyorum, ama cevremdeki ziplayan insanlardan, rock forever parmaklarindan sakinmaktan, cektigim resimlerin hepsi titrek cikiyor. Vazgeciyorum. Gucumu video icin saklayacagim. :)

Neyse...Bu gece maNga bayagi sert caliyor. 2012 "e-akustik" albumleriyle biraz durulmus gibi gorunen ve bu yuzden bir kisim sadik hayranlarin tepkileriyle karsi karsiya kalan maNga, sanki "biz degismedik, stilimiz yine ayni, yine eski sert maNga'yiz" demek istiyor gibiler.

Bu arada anti parantez belirtmek isterim ki, ben "e-akustik" ile maNga'yi kesfettim denebilir. Bu albumun en buyuk savunucularindan biriyim. Uzun zamandir bu kadar tek bir parca bile atlamadan dinlemesi zevkli, ozenli ve uzerinde bu kadar kafa yorulmus bir album dinlememistim diyebilirim. Ilk albumlerinden cikan enerjik hit parcalarinin muzikal yapisini tumden yikip sarkilari yeniden Ferman'in deyisiyle elektrikli akustik olarak yapilandirdiklari bu album, bazi hayranlar ne derlerse desinler (no matter what they say :)), bence 2012'nin en dikkat cekici, en cesur albumlerinden biri oldu ve beni maNga'ya yeni bir hayran olarak kazandirdi.

Boylece sert sololar basliyor. Once Cem. Daha once onun bas solosuna hic rastlamamistim. Iyi oldu. Aslinda onun da iyi bir sesi var. Vokallerde Cem'i daha cok duymak isteriz. 3 dakikalik solosundan sonra, Yagmur gorunuyor gitariyla ve onun solosu basliyor. Elekto gitarini bayagi bir aglatiyor. Sonra da ilk albumlerinin klasik hit parcasi "Dursun Zaman"a basliyorlar alkislar arasinda. Nerdeyse butun sarkiyi Ferman'dan cok seyirciler soyluyor desem yeridir. Bu iyi bir sarkinin yillar gecse de unutulmayacaginin bir gostergesi. Bu sarki, maNga'nin Goksel ile yaptigi bir duet calismasi. Goksel'in benzersiz sesiyle sarkiya yaptigi katki oylesine inkar edilemez ki, maNga'nin bu sarkiyi her onsuz icrasinda sanki bir eksiklik var gibi hissediliyor. Goksel'in kendi konserlerinden birindeki bu sarkinin yorumunun videosunu izlemistim. Ferman'in yerinde baska bir erkek vokal vardi ve ayni sey, yani bir eksiklik duygusu o yorumda da soz konusuydu. Demek ki bu sarkiyi Ferman ve Goksel hep birlikte soylemeliler. :) Baskalarini karistirmadan. :)
Cem ve Yagmur Solo / Dursun Zaman

Arka arkaya calinan sert enerjik hit parcalardan sonra, sahne bir ara karariyor ve grup sahneden ayriliyor. Seyirciler "n'oluyor yav?! Nereye gittiler simdi?" diyorlar, bu kadar erken bir ara mi olacak acaba diye. Teknik ekipten biri akustik gitari getirip standina yerlestiriyor, 2 adet yuksek sandalye getirip yanyana koyuyorlar. Baska maNga konserlerine gitmis veya videolarini izlemis olanlar tabii hemen anliyorlar durumu. Akustik zamani. Simdi biraz yavaslayacaklar. Arkamdan bir kiz diyor ki, "akustik yapacaklar simdi abi!" Aferin, anladiniz!

Evet, Yagmur ve Ferman cikageliyor. Ferman paltosunu atmis. Fermuarli mor esorfman ustu ve o sapka basinda yine. Yagmur'da gri kapisonlu sweatshirt var. Ben kamerami hazirliyorum, kolumu havaya kaldiriyorum ve sarkiyi bekliyorum. Hangisinin gelecegini biliyorum cunku. :) Nerdeyse grubun muzigini temsil eden hit parcalari, bitmis bir iliskiye yakilmis bir agit olarak algiladigim "Cevapsiz Sorular" mukemmel icra ediliyor, her zamanki gibi. Bu sarkiya ozel ilgim var, kendi bitmis iliskimle iliskilendirdigim icin. Sozleri beni cok etkiliyor ve her performansini izlemek istiyorum. Bu gece cektigim video kisisel "Cevapsiz Sorular" koleksiyonumun 2.parcasi olacak. :)


Cevapsiz Sorular / Ben Bir Palyacoyum


Ferman alt perdeden kisik sesle basliyor, seyirciler de onunla birlikte. Artik herkes bu sarkida Ferman'a nasil eslik edilecegini biliyor. Hatasiz bir eslikle sarki bitiyor; neyse ki seyircilerin sesi bu sefer akortlu cikiyor. :) Yagmur yine gitarina konsantre, dokturuyor kendinden gecerek. Ferman'in mukemmel nagmeleri yine bol alkis aliyor. Kisisel bir not olarak diyorum ki, umarim Yagmur ve Ferman yillar sonra kir sacli amcalar olarak da bu parcayi sahnede yine bu sekliyle akustik olarak tek gitarla soylerler. Tipki Simon ve Garfunkel'in "The Sound of Silence" ile yillar sonra 1981'de New York Central Park'ta yaptiklari gibi. Tek gitar ve ikisi. Paha bicilmez bir 5 dakika! Bence "Cevapsiz Sorular" da maNga'nin "The Sound of Silence"i olacak. Yillar sonra onlardan hala bu parca bis olarak istenecek!

Sarki bitiyor, sahne karariyor. Karanlikta Ferman'in sesi duyuluyor. Seyircinin bu geceki esliginden son derece memnun kalmis olacak ki, ufak bir tesekkur konusmasi yapiyor. "Cok samimi bir sey soylemek istiyorum burda. Album yapmanin, taninmanin, unlu olmanin verdigi en buyuk keyif, sizinle yaptigimiz sarkilari paylasmak. Cok tesekkur ederiz!" Biz de size tesekkur ediyoruz, Ferman, bu guzel muzigi bize tattirdiginiz icin! :)

Sonrasinda bana ve bazi elestirmenlere gore "e-akustik" albumunun zirve noktasi "Ben Bir Palyacoyum"un huzunlu isligi basliyor. Gunumuz Turkiye'sine elestirel bir yorum getirdikleri parca yine huzunlu, yine vurucu, yine mukemmel. Seyirci esligi de oyle, tam kivaminda alcak perdeden. Bu sarkiya yakin zamanda klip cekildigini biliyoruz. Umarim ayni huznu tasiyan bir klip olmustur.

Yine cosma zamani. Ferman isiniyor ve esorfman ustunu de atiyor ve her zamanki siyah atletiyle ve sapkasiyla kaliyor. Elektro gitarini da aliyor eline. Benim icin konserin surpriz parcasi, 2010 Eurovison zamanindan kalma "All We Need is Everyone". Bu parca, maNga'nin TRT'ye Eurovision icin hazirladigi 3 parcadan birisi. Daha once bu parcanin akustik versiyonlarini dinleyebilmistim sadece ve ilk kez tanik oldugum rock versiyonunu acayip sevdim! Cok oynak, costurucu bir muzikal alt yapi koymuslar buna. Sarki bittiginde "aa, bitti ya!" diye dusunmeden edemiyor insan. Ferman'in "Hazir misiniz?...Kooooopp!" cigligiyla yukselen coskuya tam kapilmisken sarki bitiyor! :) O derece icine ceken bir parca! Eline saglik, Yagmur diyeyim. Yeni albumlerine cok yakisacagina eminim. Umarim suresini biraz daha uzun tutarlar. :)


All We Need is Everyone

"Fly To Stay Alive", Eurovision icin hazirladiklari 3.parcaydi. O zaman henuz adi "Run" idi, ama ertesi yil yeni bir duzenleme ve sozlerle "Fly To Stay Alive" olarak karsimiza ciktiginda taninmaz haldeydi ve Avrupa listelerinde 1 numaraya kadar yukseldi. Insanin tuylerini diken diken eden bir parca ve dinlemesi her zaman cok keyifli. Yine oyleydi. Sanirim ses duzeninin de iyi olmasindan, son derece keyif veren guzel bir performans oldu.
Fly To Stay Alive

Sonra 2010 Eurovision'da zafer kazandiklari "We Could Be The Same" geliyor. Slow intro ile basliyorlar parcaya. Ferman'la birlikte seyirciler de eslige, her zamanki gibi. Ama birden Ferman arkadaslarini durduruyor, "bi dakka, bi dakka!" diyerek. Sonra seyircilere donerek, "Hakikaten harikasiniz! Bunu ben bi daha yapmak istiyorum!" diyor. "Cok guzeldi, gercekten! Hadi, benim icin!" Ve slow introya herkes onunla birlikte tekrar basliyor! Ferman'in seyirciyle iletisimi gercekten mukemmel! Onlar kadar sahnesi guclu, dunya standartlarinda muzik yapan baska bir Turk grup var mi, gercekten bilmek istiyorum! Ve sonra da Ferman'in "Hazir misiniz ziplamaya??!" davetiyle birlikte, "We Could Be The Same"in Eurovision versiyonunun guclu coskulu ezgileri basliyor. Ilk dizeyle birlikte bu parcayi ne kadar ozlemis oldugumu hatirliyorum. O zafer gecesini kacirmis oldugum icin hala uzulurum!
We Could Be The Same

Sirada "Evdeki Ses" var. Cartel cover'i ve maNga konserlerinin olmazsa olmazi. Ferman yine formunda bu sarkida. Bu sarkiya ozel alisilmis mimikleriyle sarkinin ilk kismini bitiriyor ve...ve...inanilmaz bir sey yapip seyirciler arasina atliyor! Yani...atladigini tahmin ediyoruz. Seyircilerin onu cekip sahneden asagiya almalari mumkun mu? :) Sanmam. Korumalar falan...Mumkun degil. :) Arkadan goremiyoruz durumu tam uzun boylu arkadaslar yuzunden. On taraftaki seyircilerden bir ciglik kopuyor o anda! Boyle bir sey yapacagini hic tahmin etmedigim icin agzim acik kaliyor! Hic bir videoda boyle bir sey yaptigini gormemistim. Acaba son zamanlardaki Twitter'daki hayranlarla bundan sonra daha yakin olma muhabbetinden anladigi bu mu? :)
maNga'nin kendi resmi sitelerinde paylastigi yukardaki resmi ben de burda paylasayim da, durum anlasilsin.

Bir sure sonra Ferman sahneye donuyor, ama o da ne?! Sapka yok kafasinda! Sarkinin devamini da bitirdikten sonra sahne onune geliyor ve birden bire kimsenin ummadigi bir soru soruyor! "Kim aldi benim sapkami?!" diye bir kac kere tekrarlayip, parmagiyla birisini isaret ediyor. Sesi biraz kizmis gibi. Gercekten kim aldi o hengamede cocugun sapkasini? Ayipliyorum dogrusu! Ferman "Gel gel, sapkayla gel!" diye devam ediyor. Hala parmagiyla birini isaret ediyor. Ben de merak ediyorum aslinda, ne yapacak ona sahnede diye. Bir kac saniye sonra sapka sahneye Ferman'a geri firlatiliyor! Ferman, gulerek sapkayi giyiyor ve "Hayir, sapkayi ver demedim, buraya gel dedim" diyor. :)
Sapka Muhabbeti ve Ferman'in Jesti
(You Tube'da Evren Ozguner adli kullanicinin videosudur)

Sonunda, cocuk gonulsuzce sahneye geliyor. Cem ve Ferman onu sahne kenarinda karsiliyorlar, Ferman cocugu kucakliyor. One gelirlerken Ferman, bize "Irak'tan gelmis!! Kaldir elini, Istanbul!" diye bagiriyor. Arkadas, Irak'liymis, bak sen! Sanirim konsere taa Irak'tan gelmis gibi bir hava dogdu, ama buyuk olasilikla arkadas Irak'li bir konuk ogrenci burda. Bunu bilmiyoruz. Neyse, Ferman sarkinin son bolumunu, kolunu cocugun omzuna dolamis sekilde soyluyor, "Sizin gibi delilere her gun bayram!". :) Bir yandan da, Cem'le birlikte parmagiyla cocugu isaret ediyor, "bu da deli" der gibi. :) Bitirince de sevimli bir reverans ile sapkayi cikarip cocuga takdim ediyor. :) Eminim cocugun hayatinda aldigi en ilginc hediyedir. Sahnede dayak yemeyi umarken, Ferman'la kucaklasip bir de ustune ondan hediye almis oldu! :)
Sapka muhabbeti, konserden ilginc ve komik bir enstantaneydi. :) Artik bu konser bu sapkayla hatirlanacak. :)

Konserin guya son parcasi, bir diger hit parcalari olan "Beni Benimle Birak" idi. Performans sirasinda fotograf makinemdeki hafiza kartinin bitmis oldugunu farkedip kolumu indiriyorum. Anliyorum ki hic cekime baslamamis makine bu parcada. Hay Allah ya! Sonra eve geldikten sonra farkediyorum ki, "We Could Be The Same"in son kisminda bitmis kartim. :)


Beni Benimle Birak ve Ferman'in Konusmasi
(You Tube'da hayall21 adli kullanicinin videosudur)

Gecen ayki Caddebostan konserini de bu parcayla bitirmislerdi, demek sona geldik diye dusunuyorum. Napalim? Bu da olmayiversin. Epeyce video cektim sayilir.
Her zamanki mukemmellikte bir performanstan sonra parca bitiyor. Grup uyeleri sahneden ayrilma hazirliklari yapiyorlar. Ben simdi klasik "maNga Selami" ile konserin sonuna imzalarini atip bitirecekler diye dusunuyorum. Kalabaliktan inanilmaz bir alkis kopuyor, "bir daha, bir daha!" sesleri yukseliyor her yandan. Ferman esorfman ustunu giyerken, "Daha inmeden mi?" diye soruyor gulumseyerek. :) Alkislar devam ediyor. Grup uyeleri birbirlerine bakiyorlar; sahneden inmekten vazgecip bis hazirligina basliyor ve enstrumanlarini geri aliyorlar ellerine. Bu arada Ferman yine konusmadan duramiyor. :) "Arkadaslar, bu isin raconunda grup iner, sonra seyirciler bi daha der, grup cikar. Bu ilk defa...inanilmaz bi sey..yani inmeden...cok tesekkur ederiz! :) Gercekten sasirmis ve bu cok hosuna gitmis gibiydi. :) Seni sasirtmayi seviyoruz, Ferman! :) Hem boylesi daha iyi. Saat zaten gec oldu, zaman kaybetmemis olduk. :)

Alisirim Gozlerimi Kapamaya

Ve asil "son sarki" ondan sonra basliyor. MaNga'nin protest parcalarindan "Alisirim Gozlerimi Kapamaya". Sahne performanslarini merak ettigim bir sarki da buydu. Ve parcanin sonundaki o muhtesem trampet sovu! Hemen aklima cep telefonumla da video cekebilecegim geliyor. Bu sarkiyi da cekmem lazim! Hemen cep telefonunu yukari kaldiriyorum son bir kez daha! Performans yine mukemmel. Ama grup bu gece neden parcadaki rap kisimlari cikarmisti, bunu anlayamadim dogrusu. Parcayi daha yumusatma cabasi miydi bilemiyorum. Ama rapten cok da hoslanmadigim icin daha sonra bunu farkettim, o da ayri konu! :)

Son olarak imzalari olan "maNga Selami"ni cakarak bitiriyorlar. Yanyana dizilerek ve kollarini birbirlerinin omuzlarina atarak verdikleri bu selami asla unutmuyorlar konserlerinde. Bu onlarin seyirciye olan saygilarinin, ayrica aralarindaki bagin ne kadar guclu oldugunun ve birlikte tek vucut olduklarinin da bir gostergesi.

Kisaca, benim icin son derece doyurucu bir konserdi. Keske biraz daha uzun olsaydi! Ama olmadigi belki iyi oldu, cunku bunun bir de donusu var ve metrobus 00:30'dan sonra yarim saatte bire iniyormus. Bu isimize gelmezdi. Tek hayal kirikligim, canli dinlemeyi sabirsizlikla bekledigim yeni cover parcalari olan "Ya Evde Yoksan"in calinmamis olmasi oldu. Bakalim bu enfes cover hangi konsere nasip olacak?


Metrobus duragina dogru kalabalikla birlikte yururken, video cekerken kipirdamamak icin sanki oldugum yere deyim yerindeyse civiledigimden bacaklarim kaskati kesilmisti ve yurumekte zorlaniyordum, neredeyse topalliyordum; ama icimde kus gibi bir hafiflik de hissetmiyor degildim. Sonunda onlari uzun bir gece konserinde izleyebilmistim ve dunyayla paylasmak uzere bolca gorsel malzemeyle evime donuyordum. :)

Sahnede canli izleyince, boyle bir muzik grubuna sahip oldugumuz icin bir kere daha muthis bir gurur duydum. Gelebilecekleri yerleri dusununce heyecanlaniyorum. Kariyerlerini takip etmeye devam edecegim. Ve elbette turlarimda Japonlara maNga dinletmeye ve onlari tanitmaya da. :)

Yolunuz acik olsun, maNga! Biz her zaman arkanizdayiz!

6 comments:

  1. konsere gitmis gibi ve tekrar hatirliyormusum gibi hissettirdigin için çok tesekkür ederim Inci! mükemmel bir yazi olmus, nefis.

    ReplyDelete
  2. Super bi yaziydi! Yazinin sonuna geldikce keske bitmese diyordum icimden, sanki yazi bitince konserde bitecek, sanki bende varmisim o konserde.. :(

    ReplyDelete
  3. Duriye'cim, yorumun icin cok tesekkurler. Atmosferi olabildigince anlatmaya calistim; basarabilmissem ne mutlu bana!

    ReplyDelete
  4. Sevgili Anonim, ne yazik ki her guzel seyin bir sonu var. Bu konserin de vardi. Artik onumuzdeki konserlere bakicaz. :) Okudugun ve yorumun icin cok tesekkurler!

    ReplyDelete